Foka Janusz siedział dzień cały Wylegując się na kamieniach czas niemały Miał na sobie skarpety z sandałami Pyszczek słodziutki z okularkami Dość duże zapasy tłuszczu na zimę I wino z rybek, i dobrą rodzinę. Foczka Grażynka zapracowana W dniu całym chwili spoczynku nie miała Sprzątała, biegała, rybki łowiła Wciąż w kółko pływała, do sklepów chodziła A miała i dzieci, dwójkę bliźniaków Którzy lubili się bawić u dziadków Brajanek, Jessica na imię miały I bardzo słodko ich imiona brzmiały Lecz bez przygód dnia nie było Tak dla przykładu, było to wino Z rybek, przepyszne, niepilnowane Bardzo przez wszystkich lubiane Nagle zniknęło bez niczyjej wiedzy Martwi się Janusz, Grażynka się biedzi Nagle zza głazu wychodzą ich dzieci Coś tam mamroczą, płaczą się w sieci Na szczęście przybyli w odsieczy Są bardzo źli za wypicie tej cieczy Nauczkę z tego foczki dostały Wina z rybek już nie ruszały A i morał z jest taki: Trudne do wychowania są ludzkie i focze dzieciaki.

WIERSZ O FOKACH W WYKONANIU DRUŻYNY RÓŻOWEJ Leży na plaży, w słonku się smaży, a gdy się śmieje tłuszczyk się jej leje. Foka jest drapieżnikiem, a nie "monetnikiem". Monety jej szkodzą, bo w skład foczej diety nie wchodzą. Mają one małą populację, bo ludzie jedli je kiedyś na kolację. Foki można wytresować tylko trzeba z nimi ciężko popracować.